Niewypowiedziane słowa - Agata Kołakowska

Zastanawialiście się kiedyś, jakby to było wywrócić swoje życie do góry nogami? Znaleźć się w zupełnie innym miejscu, z nowymi osobami, a nawet pokochać kogoś innego? Sprawić, by codzienność wyglądała zgoła odmiennie od tej obecnej, oswojonej... Przed takimi dylematami stają bohaterowie „Niewypowiedzianych słów”. Pytanie tylko, czy będą w stanie podjąć ryzyko?

Fabuła obraca się wokół dwóch par. Łucja jest wziętą okulistką, a jej mąż Andrzej prowadzi rodzinną aptekę. Hanna pracuje jako pedagog szkolny i jest związana z artystą-muzykiem Mateuszem, grającym w orkiestrze na instrumentach perkusyjnych. Pozornie wszyscy są szczęśliwi w obecnym układzie, ale pewnego dnia los postanawia z nich zakpić…

Odkąd Łucja przez przypadek poznaje Mateusza, a Hanna Andrzeja, nic już nie jest takie proste. Na jaw wychodzą ukrywane przez lata żale oraz niespełnione marzenia. Jednocześnie rodzą się nowe fascynacje, które mogą skutkować poważnymi konsekwencjami. Nagła zmiana obiektu uczuć sprawia, że przyzwyczajenia męża dotyczące oglądania filmów urastają do rangi przestępstwa, a dzielenie z kochankiem pasji do sztuki jest ważniejsze od znanej małej stabilizacji.   

Agata Kołakowska snuje swoją opowieść niczym wytrawny psycholog. Zgrabnie buduje atmosferę niepewności, podkreślając, że nic w życiu nie jest dane raz na zawsze. Na pozór małe zdarzenia i tytułowe „niewypowiedziane słowa” doprowadzają do zboczenia z jasno wytyczonych dróg. Dokąd zaprowadzi to głównych bohaterów? I czy w każdym momencie mogą oni zmienić bieg wydarzeń, bez ranienia wielu bliskich ludzi?

Zdziwiłam się, że „Niewypowiedziane słowa” są tak autentyczne i pełne emocji. Na pewno nie jest to kolejna lekka powieść obyczajowa, ale raczej ważne studium psychiki człowieka, roli przypadku i przeznaczenia w życiu, a także rangi dokonywanych przez nas wyborów. Na drugim planie równie wnikliwie przedstawione są rodzinne koligacje i wpływ rodziców na osobowość dorosłych już dzieci.

Książka napisana jest w pięknym stylu. Mimo powolnej akcji, do samego końca trzyma w napięciu, a potem długo nie pozwala o sobie zapomnieć. Wielkim atutem jest też drobiazgowe rozrysowanie portretów psychologicznych każdego z czterech bohaterów, ich dylematów, marzeń i lęków. Moim zdaniem warto przeczytać, zwłaszcza że na końcu czeka na nas mądre przesłanie. Właśnie takie historie lubię najbardziej. :-)

Ulubiony cytat: 

„Po prostu trzeba brać rzeczy, jakimi są”. 

Tytuł: „Niewypowiedziane słowa” 

Autor: Agata Kołakowska 

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka 

Data wydania: 4 lutego 2016 

Ilość stron: 408 

Moja ocena: 8,5/10