Opowiem o niej - Jolanta Guse (przedpremierowo)

„Książka, która umili ci wieczór… i noc, bo gdy zaczniesz czytać, nie przestaniesz… aż skończysz” – taką opinię Marii Ulatowskiej można znaleźć na okładce „Opowiem o niej”. Zwykle nie zwracam uwagi na rekomendacje innych autorów, ale w tym przypadku trudno się nie zgodzić. Od najnowszej książki Jolanty Guse naprawdę ciężko się oderwać, a potem ciężko o niej zapomnieć.

To wciągająca historia trzech kobiet: matki, córki i babci, które pogubiły się w swoich relacjach. Ta z nich, która powinna być babcią, została przybraną matką, wnuczka zaczęła pełnić rolę jej córki, a matka usunęła się w cień. Pytanie tylko, jaki to miało wpływ na życie ich wszystkich? I jak w ogóle do tego doszło?

Helena (matka) od zawsze chciała zostać sławną aktorką. Interesowało ją głównie życie na scenie i kariera. Dlatego, kiedy dowiedziała się, że jest w ciąży, w pierwszej chwili postanowiła, że nie urodzi tego dziecka, by nie stracić szansy na intratny kontrakt. Do zmiany decyzji namówiła ją dopiero jej matka Róża. Pomimo starań, Helena nigdy jednak nie pokochała swojej córki Glorii.

Wbrew pozorom, nie jest to prosta historia o złej matce, dobrej babci i pogubionej córce, ale raczej przedstawienie dylematów moralnych z wielu stron. Bardzo podobało mi się, że Jolanta Guse położyła nacisk na wielowymiarowość postaci. Helena jest tu nie tylko kobietą, która nie potrafi zaopiekować się dzieckiem, ale i osobą pełną marzeń, która „żyje po swojemu”. Czy można ją winić za depresję poporodową i brak uczuć? Autorka nie daje wyraźnej odpowiedzi na to pytanie i nie staje po niczyjej stronie. Pokazuje za to, że nic nie jest tylko czarne lub białe, a paleta szarości nie ma końca.

„Opowiem o niej” to bardzo emocjonalna książka, napisana w pięknym stylu. Czyta się ją fenomenalnie, a dodatkowym atutem są różne płaszczyzny czasowe (od 1946 do 2009 roku) oraz ciekawe ukazanie również innych problemów bohaterek. Takich jak chociażby: rozstania z ukochanymi, śmierć bliskich, czy wpływ Historii przez duże „H” na życie pojedynczego człowieka.

Jedyną rzeczą, która nie pasuje mi w tej książce jest brak równowagi lub inaczej „zgrzyt kompozycyjny”. Spodziewałam się, że temat relacji trzech kobiet będzie domeną całej powieści, tymczasem od mniej więcej połowy książki opisane jest dorosłe życie Glorii, bez ukazania większego wpływu matki i babci na ukształtowanie się jej charakteru. Więcej dowiadujemy się o jej mężu, dzieciach oraz sytuacji politycznej niż o pokiereszowanej psychice osoby niekochanej przez matkę. Pozostał mi więc niedosyt, bo rozbudowania właśnie tego aspektu spodziewałam się najbardziej.

Ulubione cytaty: 

„(…) nie szukaj księcia z bajki, lecz takiego mężczyzny, przy którym ty poczujesz się jak księżniczka”.

„Nie pomoże blansz i róż, kiedy panna stara już”. 

„Lepiej smakuje własny chleb ze smalcem niż cudzy kawior”.

„Kto zawalczy o siebie, może przegrać, ale ma szansę na wygraną”. 

Tytuł: „Opowiem o niej”

Autor: Jolanta Guse

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 19 stycznia 2016

Ilość stron: 304 

Moja ocena: 8,5/10