Utrata - Rachel Van Dyken

Był taki czas, że niemal na każdym blogu czytałam pozytywną recenzję „Utraty”. To pewnie dlatego, że jej treść jest sztandarowym przykładem popularnego od dłuższego czasu New Adult. Przystojny, bogaty On i wyobcowana, skromna Ona. Oboje mają za sobą trudną przeszłość. Spotykają się w nowym dla jednego z nich miejscu i zakochują w sobie od pierwszego wejrzenia. W tle jest oczywiście choroba i inne dramaty, które w miarę rozwoju akcji, wspólnie pokonują.

New Adult ma to do siebie, że po przeczytaniu kolejnej książki z tego gatunku, schemat staje się już dobrze znany. A chwilami nawet – nudny. Jednak Rachel Van Dyken udało się przemycić w jego obrębie coś całkiem wartościowego. Są to mądre życiowe sentencje wypowiadane przez głównego bohatera. Właściwie czytając tę książkę, musiałam mieć obok notatnik, żeby je wszystkie zapisywać.

Tym głównym bohaterem jest Weston – syn najbogatszego człowieka w okolicy, opiekun roku i najlepszy rozgrywający w historii uniwersytetu (zapomniałam jakiego, ale w sumie nie ma to większego znaczenia). Jest chodzącym ideałem, ale nikt nie wie, że w rzeczywistości ciężko choruje i nie ma gwarancji, ile tygodni/miesięcy/lat mu jeszcze zostało. 

Przypadkowe spotkanie Westona z Kiersten, zalęknioną studentką pierwszego roku, zmienia życie obojga. Kiersten zrozumie, że musi zacząć żyć i przestać obwiniać się za śmierć rodziców. A Weston odnajdzie w sobie nowe pokłady nadziei i siły do walki z chorobą. Czy jednak szybkie młodzieńcze zakochanie się jest lekiem na wszystkie problemy tego świata?

Podobnie jak w innych książkach z tego gatunku, i tu na uwagę zasługują drugoplanowi bohaterowie. Nie da się nie lubić szczególnie Gaba, wytatuowanego kuzyna współlokatorki Kiersten, który okazuje się prawdziwym przyjacielem w każdej sytuacji lub wujka JoBoba, który namawia główną bohaterkę do szaleństw na studiach. A także Lisy, która zabawnie komentuje „idealność” Westona.

„Utrata” jest napisana dużą czcionką i posiada dużo dialogów, co sprawia, że czyta się ją wyjątkowo szybko. To książka do pochłonięcia w maksymalnie dwa wieczory. Mimo że trochę zabrakło mi w całej historii głębi, za dużo było chwilami patetyzmu i dramatyzmu, a przede wszystkim strasznie rozczarowało mnie banalne zakończenie, to jednak doceniam pozytywne przesłanie książki i jej ważną misję. Jak napisane jest w końcowych podziękowaniach, dochód z jej sprzedaży ma pokryć koszty leczenia prawdziwego JoBoba – kochanego wujka autorki „Utraty”, który zmaga się z rakiem. 

* Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Michalinie, autorce bloga „Książkowy świat”, która mimo że organizowany przez nią Book Tour z „Utratą” został zakończony, była tak miła i przesłała mi jeszcze książkę do przeczytania. :-)

Ulubione cytaty: 

„Ludzie wierzą, że mają wpływ na to, co im się przytrafia, gdy tak naprawdę… życie biegnie własnym torem i czasami jest za późno. A czasami za wcześnie. (…) Możesz przeżyć tak całe życie, wierząc, że kontrolujesz to, nad czym nie masz absolutnie żadnej kontroli. Zamiast skupiać się na tym, co mogłaś zrobić w przeszłości, skup się na tym, co możesz zrobić teraz”. 

„Nie można czegoś robić, nastawiając się na porażkę. Sam strach wcale nie jest taki zły”.

„Życie nie jest sprawiedliwe, ale to, jak je przeżyjemy, to właśnie jest cudowne. To dar. A każdy dar jest inny, każda ścieżka jest inna. Ta z jakiegoś powodu jest nasza i im szybciej się z tym pogodzimy, tym szybciej przestaniemy płakać i zaczniemy żyć”.

„Czas płynie tak szybko – moje ciało to czuje, moja dusza tego nienawidzi, a serce pęka każdego dnia”.

„Czasem mamy wrażenie, że Bóg postawił na nas krzyżyk, gdy tak naprawdę daje nam drugą szansę”. 

„Możesz nie dostrzegać każdego fragmentu układanki, która tworzy twoje życie, możesz nie zauważać każdego ruchu wielkich szachistów, ale pamiętaj, że to On przez cały czas kontroluje grę. Czasami niektóre elementy zostały przestawione lub usunięte, żeby zrobić miejsce dla nowych. Czasami świat, w którym żyjemy, sprawia, że wokół nas dzieją się różne rzeczy. Ale w końcu wszystko układa się tak, jak powinno”. 

Tytuł: „Utrata”      

Autor: Rachel Van Dyken          

Wydawnictwo: Feeria Young  

Data wydania: 4 lutego 2015         

Ilość stron: 300  

Moja ocena: 6,5/10