Fangirl - Rainbow Rowell

Uwielbiam cytat Carlosa Ruiza Zafóna „Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie”. To by tłumaczyło, dlaczego „Fangirl” tak bardzo przypadła mi do gustu. Chociaż okładka zapowiada historię bliźniaczek, ja powiedziałabym raczej, że jest to opowieść o studenckim życiu, pasji oraz o tym, że nawet największy „freak” znajdzie swoją bratnią duszę.:-) 

Autorka skupia się tylko na jednej z sióstr. Jest nią Cath, tytułowa „Fangirl”, czyli dziewczyna totalnie aspołeczna. Żyje we własnym, wirtualnym świecie i boi się spotkań z ludźmi. Dotąd jej jedyną przyjaciółką była bliźniaczka Wren. Jednak wraz z rozpoczęciem nauki w college’u, ta oznajmia, że nie chce dłużej mieszkać z Cath, ponieważ woli towarzystwo nowych znajomych i studenckie imprezy. 

Wren znika więc z horyzontu, a jej siostra jest zdana na siebie. Trafia do akademika, gdzie poznaje sarkastyczną Reagan, jej wiecznie uśmiechniętego „chłopaka” Leviego i kolegę z zajęć kreatywnego pisania Nicka. Początkowo Cath jest tak odizolowana, że nie potrafi nawet trafić do stołówki. Woli odżywiać się przez miesiąc batonikami, niż odezwać się do współlokatorki i spytać, gdzie można zjeść obiad.  

To, co odróżnia główną bohaterkę od innych, to jej wielka pasja do pisania. Cath każdą wolną chwilę spędza na pisaniu tzw. fanfików, czyli nieoficjalnych opowiadań o fikcyjnym Simonie Snow. Są one często przytaczane w książce i traktowane jako „wstawki” pomiędzy kolejnymi rozdziałami. O ile jednak historia Cath mnie bardzo interesowała, o tyle jej fanfiki już mniej. Może dlatego, że Simon Snow przypominał mi Harry’ego Pottera, a nie przepadam za wtórnością. 

Mimo to „Fangirl” czytało mi się szybko i przyjemnie. Wracając do cytatu Zafóna, wydaje mi się, że polubiłam tę książkę ze względu na jej znajomy mi klimat. Autorka idealnie oddała atmosferę pierwszego roku studiów, zagubienia wśród masy nowych ludzi, trudności w aklimatyzacji z dala od rodzinnego domu oraz zawierania prawdziwych przyjaźni z ludźmi, którzy początkowo wydają się nadawać na zupełnie innych falach. :-) 

Nie zabrakło też sympatycznej i wciągającej historii miłosnej oraz pokazania skomplikowanych relacji Cath z imprezującą siostrą, nadwyrężonym psychicznie, ale kochającym ojcem oraz nieobecną matką. Te wątki znacznie urozmaicają fabułę i sprawiają, że życie Cath na pewno nie jest monotonne. 

Myślę, że wrażenia z „Fangirl” w dużym stopniu zależą są od tego, czy polubicie główną bohaterkę. Przyznaje, że Cath jest dziwna, neurotyczna, a nawet dziecinna. Zapewne dlatego, czytając recenzje na innych blogach, spotkałam się z zarzutami, że książka jest infantylna. Nie zgodzę się z tym. Styl pisania Rainbow Rowell jest świeży, zabawny i lekki, ale nie infantylny. To jedynie jej bohaterowie są chwilami zdziecinniałymi geekami, którym ciężko się odnaleźć w świecie. Trudno ich zrozumieć, ale łatwiej zaakceptować. Ja zaakceptowałam od razu. I dzięki temu bawiłam się przednio. :-) 

Tytuł: „Fangirl” 

Autor: Rainbow Rowell  

Wydawnictwo: Otwarte/Moondrive 

Data wydania: 27 lipca 2015  

Ilość stron: 457 

Moja ocena: 8/10