Carrie Pilby. Nieznośnie genialna - Caren Lissner

„Nie ma geniuszu bez ziarna szaleństwa” – mawiał Arystoteles. I do dziś nic się w tej kwestii nie zmieniło. :-) Podobnie myślała też zapewne Caren Lissner tworząc specyficzną postać genialnej, ale zupełnie nieprzystosowanej społecznie Carrie.

Carrie ma 19 lat i właśnie skończyła Harvard. Po okresie bycia „cudownym dzieckiem”, nadchodzi jednak moment zmierzenia się z życiem: znalezienia pracy i swojego miejsca w społeczeństwie. Mimo nadzwyczajnego umysłu, Carrie nie potrafi wejść w żadne interakcje z ludźmi. Dlatego „zastyga w życiu” śpiąc lub wykonując pracę na zlecenie, dużo poniżej swoich kwalifikacji.

Aby zaradzić problemom dziewczyny, ojciec zapisuje ją na terapię do psychoterapeuty. A ten daje jej pięciopunktowy przepis na szczęście: Carrie musi zrobić 10 rzeczy sprawiających jej radość, zostać członkiem organizacji, pójść na randkę, wyznać komuś, ile dla niej znaczy i zabawić się w sylwestra.

Pozornie prosty plan okazuje się trudny w realizacji. Zwłaszcza, że bohaterka nie idzie utartymi ścieżkami. Jeśli szuka chłopaka, to koniecznie zajętego, by móc go po wspólnej randce resocjalizować. A jeśli zapisuje się do organizacji, to do takiej, której niecną działalność będzie mogła zdemaskować.

Carrie jest dziwna, to nie ulega wątpliwości, ale jednocześnie daje się lubić. Jest dla mnie trochę skrzyżowaniem Bridget Jones (ze względu na osobliwe poczucie humoru i poszukiwanie drugiej połówki) oraz Carrie Bradshaw (bo bardzo kocha Nowy Jork). Ma jednocześnie trochę cech bohaterów Woody’ego Allena (ponieważ często prowadzi dysputy moralno-filozoficzne).

Niestety, nie zawsze te dysputy są ciekawe, a chwilami bywają nawet nudne. Nie znalazłam też zbyt wiele cech „genialności” w głównej bohaterce. Niby wiadomo, że skończyła Harvard i „przeskoczyła” trzy klasy szkoły, ale zbyt mało wyszukałam w książce fragmentów potwierdzających jej błyskotliwość. Jedynie kilka razy zdarza jej się liczyć w myślach jakąś skomplikowaną sumę, ale to wciąż mało, by nazwać ją „nieznośnie genialną”.

Komu polecam książkę? Na pewno osobom ciekawym perypetii młodej i pogubionej dziewczyny, zmagającej się na każdym kroku z wielką samotnością. A także osobom ciekawym klimatu Nowego Jorku, którego specyfika jest tu doskonale oddana. Tam wszystko jest możliwe: śpiewanie hymnu nocą na dachu wieżowca, wychodzenie do sklepu w zimie w domowych dresach czy poznawanie ludzi z różnych stron świata podczas nocy sylwestrowej na Times Square.

Ulubione cytaty: 

„Do najbardziej zadziwiających rzeczy w życiu należy spotkanie z człowiekiem, który rozumie nas bez zbędnych wyjaśnień”. 

„Nie pozwól (…), żeby myślenie zabiło w tobie radość życia”. 

„Świat jest piękny. Należy tylko skupić uwagę na pełnych uroku drobiazgach”. 

„(…) dla osoby stroniącej od narkotyków, dalekiej od upojenia alkoholowego czy zauroczenia miłosnego pozostaje tylko jedna rzecz. Nadzieja. Świat przecież nie może być taki, jaki się wydaje”. 

„Niektóre rzeczy po prostu się dzieją. (…) Nie zawsze musimy się z tym godzić. Ale tak właśnie jest”. 

Tytuł: „Carrie Pilby. Nieznośnie genialna”           

Autor: Caren Lissner  

Wydawnictwo: HarperCollins Polska   

Data wydania: 4 listopada 2015              

Ilość stron: 368  

Moja ocena: 6,5/10