Dziewczyna z Brooklynu - Guillaume Musso

Znacie to uczucie, jak kończycie czytać książkę i macie totalną pustkę w głowie? Ja tak miałam po przewróceniu ostatniej kartki „Dziewczyny z Brooklynu”. Właściwie do dziś nie wiem, co o niej sądzić i ciężko mi ocenić, czy bardziej mi się podobała, czy też jednak bardziej nie.

Plusem jest na pewno tajemnica, wokół której skonstruowana jest fabuła thrillera. Jej rąbka uchyla tytułowa dziewczyna z Brooklynu, kiedy pokazuje swojemu narzeczonemu zdjęcie trzech zwęglonych ciał, mówiąc „ja to zrobiłam”. Wkrótce potem dziewczyna znika, a główny bohater stara się ją odszukać, przy okazji wyjaśniając szczegóły zbrodni sprzed lat.

Pomaga mu w tym najlepszy kolega, który całkiem przypadkowo jest emerytowanym policjantem, obdarzonym doskonałą intuicją. I tu zaczynają się schody. Mianowicie niemal wszystko w śledztwie tych dwóch panów idzie jak po maśle. Gdziekolwiek by się nie udali (a warto wspomnieć, że dochodzenie obejmuje Francję i Amerykę), natrafiają na ludzi, którzy od razu wyjawiają im istotne szczegóły lub udostępniają tajne dokumenty.

Zamiast więc kibicować samozwańczym detektywom, coraz bardziej niedowierzałam ich kolejnym poczynaniom. Bo czy realne wydaje Wam się zachowywanie korespondencji mailowej sprzed 10 lat i wyjawianie jej obcemu mężczyźnie, który bez pukania wchodzi do domu? Albo zdradzanie przez pielęgniarkę tożsamości pacjentki po kilku minutach rozmowy z nieznajomym? Jakoś tego nie kupiłam.

Za drugi minus uznałabym zawiłą fabułę. To, że jej osią jest wspomniana tajemnica, uznaję za ciekawe. Jednak już nagromadzenie świadków, zdarzeń, zbrodni i potencjalnych winnych daje efekt odwrotny od zamierzonego. Chwilami łapałam się nawet na tym, że nie pamiętałam, co działo się kilkadziesiąt stron wcześniej i o kim aktualnie mówi lub kogo przesłuchuje główny bohater.  

Sami więc widzicie, dlaczego ciężko mi ocenić „Dziewczynę z Brooklynu”. Z jednej strony czytało mi się ją szybko i byłam ciekawa, co się stało z zaginioną narzeczoną narratora. Z drugiej jednak strony nie wiem, czy będę się rozglądać za kolejnymi książkami Musso. Po tym thrillerze jeszcze (lub już) nie będę go zaliczać do swoich ulubionych pisarzy. 

Ulubiony cytat: 

„W pewnym wieku człowiek nie boi się już niczego… z wyjątkiem wspomnień”. 

Tytuł: „Dziewczyna z Brooklynu” 

Autor: Guillaume Musso 

Tłumaczenie: Joanna Prądzyńska 

Wydawnictwo: Albatros 

Data wydania: 2 sierpnia 2017 

Liczba stron: 361 

Moja ocena: 6 /10