Pozwól jej odejść - Dawn Barker

Pragnąć czegoś najbardziej na świecie i wiedzieć, że nigdy nie będzie się tego miało – to musi być straszne. I nie ważne o co chodzi, bo ludzie są różni i mają różne priorytety. Liczy się sam fakt, że wielkie marzenie nigdy się nie spełni.

Dla Zoe, bohaterki „Pozwól jej odejść’, takim życiowym celem było posiadanie dziecka. Kiedy więc dowiedziała się, że jest bezpłodna, popadła w wielką rozpacz, która zaburzyła codzienne funkcjonowanie jej najbliższych. Pojawiły się kłótnie z mężem, niedomówienia i początki depresji. W końcu jej siostra Nadia, nie mogąc biernie przyglądać się dramatowi kobiety, postanowiła jej pomóc i zostać… surogatką.

Urodzić dziecko i oddać siostrze oraz szwagrowi – taki był pierwotny „idealny plan”. Jak jednak można się domyślić, niewiele ułożyło się po myśli bohaterek. Owszem, Nadia urodziła córkę, jednak pojawienie się na świecie dziecka przyczyniło się do poważnego rozłamu w rodzinie. Powstają zatem pytania: czy warto było aż tak się poświęcać? Czy altruizm ma sens? A także, czy należy zawsze podążać za marzeniami, nawet kosztem innych?

Styl pisania Dawn Barker bardzo przypomina mi prozę Diane Chamberlain. Jest i intrygująca fabuła pełna zwrotów akcji, i ciekawie opisane skomplikowane relacje międzyludzkie. Autorka zagłębia się w psychikę kobiet, nie stając po niczyjej stronie. Rację ma zarówno Zoe, która popadła w obsesję na punkcie posiadania dziecka, jak i Nadia, która sama będąc szczęśliwą matką trójki dzieci, kocha całym sercem to czwarte –  córkę Louise, która wedle prawa nigdy nie należała do niej.

Która kobieta będzie ostatecznie wychowywać dziewczynkę? Jak jej narodziny wpłyną na stosunki pomiędzy siostrami? Dystans Barker do opisywanej historii pozostawia czytelnikowi dużo miejsca do przemyśleń i własnych ocen. To książka skłaniająca do refleksji i wywołująca wiele emocji, a takie lubię najbardziej. Gdyby więc ktoś mnie zapytał, jaką idealną książkę polecam na wakacje, zdecydowanie wskazałabym tę. Szczególnie osobom, które lubią mądrą literaturę kobiecą.

Choć temat macierzyństwa ostatnio często pojawia się w powieściach obyczajowych, to w "Pozwól jej odejść" zyskuje nowy wymiar. Odnajduję tu nawiązania zarówno do nowoczesnych sposobów walki z bezpłodnością i związanych z tym kwestii moralnych, jak i do biblijnej przypowieści o sprawiedliwym królu Salomonie. Szkoda, że nikt taki nie pojawia się na kartach powieści i jedną decyzją nie rozstrzyga, co jest dobre, a co złe…

Ulubione cytaty:

„Więzi rodzinne to nie wspólnota krwi, ale spoiwo dzielonych chwil, bliskości i słabości widzianych u siebie nawzajem”.

„Nigdy nie wiadomo, jaki skutek odniosą nasze działania, musimy po prostu robić, co uważamy za słuszne. Pozostawić po sobie ślad”. 

Tytuł: „Pozwól jej odejść” 

Autor: Dawn Barker 

Tłumaczenie: Michał Juszkiewicz

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka 

Data wydania: 14 kwietnia 2016

Ilość stron: 440 

Moja ocena: 8/10