Samotna gwiazda - Paullina Simons

Znacie to uczucie, kiedy Wasz ulubiony pisarz zaczyna tworzyć kiepskie książki? Premiera najnowszej powieści, tak niegdyś wyczekiwana, teraz staje się jednym wielkim rozczarowaniem. Miałam tak z Cecelią Ahern, a teraz z Paulliną Simons. Jej najnowszą „Samotną gwiazdę” czytało mi się wyjątkowo opornie. Do tego stopnia, że przebrnięcie przez nią zajęło mi kilka dobrych tygodni.

W czym problem? Przede wszystkim w tym, że Paullina Simons się powtarza i sięga po swoje ulubione schematy. Fani jej twórczości mogą być wręcz pewni, że w kolejnych powieściach znajdzie się: a) motyw odległej podróży (najczęściej ze Stanów do Rosji), b) tajemnicza postać, która zakłóca spokojne życie bohaterów (chudy brunet z kucykiem), c) traumy i rozterki uczuciowe głównej kobiecej postaci.

Wszystko fajnie, ale jeśli czyta się to samo w którejś już książce z rzędu, kalki te robią się zwyczajnie nudne. Wydaje mi się, że twórczość Paulliny Simons poszła też w inną stronę, niż fani mogliby oczekiwać. Zamiast pisać z rozmachem kolejne sagi, przypominające jej hit „Jeździec miedziany”, ona zgłębia psychozy bohaterek i motywy podróży przez życie. Nie twierdzę, że gdyby wciąż pisała w klimacie „Jeźdźca…” nie popadłaby w podobne schematy. Zapewne tak, ale byłoby przynajmniej ciekawiej. :-)

Tymczasem, po „Tully” i „Samotnej gwieździe” straciłam serce do tej pisarki. Ta ostatnia książka wymęczyła mnie głównie powolną akcją. Najpierw przez ponad 100 stron czwórka nastoletnich przyjaciół z Ameryki (dwie dziewczyny i dwóch chłopaków) wybierają się w podróż po Europie. Simons dokładnie opisuje różne fazy – od pomysłu, przez mozolne uzyskiwanie zgody rodziców, po plany i pakowanie. Wszystko po to, by następnie, już podczas podróży, nic nie szło zgodnie z planem.

Głównym zakłóceniem wakacji okazuje się pojawienie, a jakżeby inaczej – chudego bruneta z kucykiem. :-) Johnny Rainbow, bo tak się nazywa, jest prawdopodobnie narkomanem i złodziejem, co nie przeszkadza Chloe, głównej kobiecej postaci, zakochać się w nim na zabój. Jak się można domyślić, rujnuje to długo planowaną wycieczkę i doprowadza do wielkiej kłótni.

Odniosłam wrażenie, że autorka na siłę starała się podnieść wartość „Samotnej gwiazdy” – poprzez wplecenie w treść nawiązań do II wojny światowej. Bohaterowie odwiedzają m.in. Treblinkę, gdzie Johnny oprowadza przyjaciół po dawnym niemieckim obozie pracy i przy okazji zdradza kilka strasznych faktów o tym miejscu. Akurat ten fragment  był dla mnie pouczający i ciekawy, niemniej nie wystarczył, by uratować całą historię. Słaba powieść, nawet bardzo… 

Tytuł: „Paullina Simons 

Tłumaczenie: Katarzyna Malita 

Wydawnictwo: Świat Książki 

Data wydania: 18 maja 2016 

Ilość stron: 575 

Moja ocena: 5/10